زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

تعارض عام و مفهوم موافق





تعارض عام و مفهوم موافق یعنی تنافی مدلول دلیل عام با مفهوم موافق دلیل دیگر است.


۱ - تعریف



تعارض عام و مفهوم موافق، به معنای تنافی میان مدلول دو دلیلی است که یکی از آنها عام و دیگری مفهوم موافق می‌باشد.
به بیان دیگر، امر دایر است بین ت خصیص عام و بین الغای مفهوم موافق .

۱.۱ - مثال


مانند: تعارض «اکرم الناس» که دلالت بر وجوب اکرام همه مردم داشته و به طریق اولی بر وجوب اکرام عالم فاسق دلالت دارد، با «لاتکرم الفساق من العلماء» که منطوق آن دلالت دارد اکرام عالم فاسق حرام است. اگر نسبت مفهوم به عام ، عموم و خصوص مطلق باشد، در این صورت، مشهور اصولیون مفهوم موافق کلام را از باب اظهر یا نص بودن، بر عام مقدم می‌دانند، چون مفهوم موافق از نظر رتبه از منطوق بالاتر و نسبت به آن کامل تر و روشن تر است.
[۳] کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۷۲.


۲ - پانویس


 
۱. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۱۵۸.    
۲. فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۱، ۲، ص (۵۵۷-۵۵۶).    
۳. کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۷۲.
۴. الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، اصفهانی، محمد حسین، ص۲۱۲.    


۳ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۳۳۳، برگرفته از مقاله «تعارض عام و مفهوم موافق».    







آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.